Miłośnicy muzyki wirtuoza harmonijki ustnej świętowali niedawno 30-lecie Nocnej Zmiany Bluesa. Teraz otrzymują kolejny solowy album jej lidera. Dyskografia Sławka Wierzcholskiego wzbogaciła się o "Matematykę serc".
Już pierwsze utwory zdradzają koncepcyjny zamysł Wierzcholskiego. Ta płyta miała być inna niż poprzednie. Miała po raz kolejny udowodnić, że toruński bluesman, potrafi, a przynajmniej próbuje poruszać się w każdym rodzaju muzyki. Przypomnijmy, że do tej pory z obszarów pozabluesowych muzyk penetrował na osobnych płytach zarówno folk, jak i jazz. Tym razem każda z jego czternastu nowych piosenek stanowi taki odrębny flirt.
Jest otwierający płytę dixielandowy „Imperatyw podróżny” , pulsująca reggae „Matematyka serc”, latynoska „Scarlett O’Hara”, funkujące „Whisky i baby”… I tak dalej, i tak dalej. Każda z piosenek to inna muzyczna podróż. W refrenie „Ktokolwiek wie” Wierzcholski niebezpiecznie zbliża się linią melodyczna do „My Way” Franka Sinatry; w urockowionym „Przy instrumencie” tworzy klimat bliski z lekka twórczości Leonarda Cohena.
Ci, którzy od śpiewu Sławka Wierzcholskiego wolą dźwięki jego harmonijki, będą zawiedzenie. Na „Matematyce serc” toruński wirtuoz gra na niej zaledwie w jednym (!) utworze – „Whisky i baby”. W słowach tej piosenki zawarł zresztą swoje artystyczne credo: „Ile dni, a ile lat? / Da pożyć dobry Bóg?/ Nie chcę żadnej daty znać/ Chce grać aż padnę z nóg?”. Dla fanów Nocnej Zmiany Bluesa, album będzie sporą niespodzianką.
Imponujący jest zestaw gości, który udało się Wierzcholskiemu uzbierać na tym albumie. Poza żelaznym składem toruńskich muzyków sesyjnych na „Matematyce serc” usłyszmy również m.in. gitarę Jana Pęczaka z T.Love, saksofon związanego kiedyś z De Mono Roberta Chojnackiego (tego od „Budzikom śmierć”), bas Mieczysława Jureckiego (dawniej Budka Suflera), a także saksofon jazzmana Adama Wendta. Premiera płyty 17 marca.
 |
| Sławek Wierzcholski "Matematyka serc" |
Jest otwierający płytę dixielandowy „Imperatyw podróżny” , pulsująca reggae „Matematyka serc”, latynoska „Scarlett O’Hara”, funkujące „Whisky i baby”… I tak dalej, i tak dalej. Każda z piosenek to inna muzyczna podróż. W refrenie „Ktokolwiek wie” Wierzcholski niebezpiecznie zbliża się linią melodyczna do „My Way” Franka Sinatry; w urockowionym „Przy instrumencie” tworzy klimat bliski z lekka twórczości Leonarda Cohena.
Ci, którzy od śpiewu Sławka Wierzcholskiego wolą dźwięki jego harmonijki, będą zawiedzenie. Na „Matematyce serc” toruński wirtuoz gra na niej zaledwie w jednym (!) utworze – „Whisky i baby”. W słowach tej piosenki zawarł zresztą swoje artystyczne credo: „Ile dni, a ile lat? / Da pożyć dobry Bóg?/ Nie chcę żadnej daty znać/ Chce grać aż padnę z nóg?”. Dla fanów Nocnej Zmiany Bluesa, album będzie sporą niespodzianką.
Imponujący jest zestaw gości, który udało się Wierzcholskiemu uzbierać na tym albumie. Poza żelaznym składem toruńskich muzyków sesyjnych na „Matematyce serc” usłyszmy również m.in. gitarę Jana Pęczaka z T.Love, saksofon związanego kiedyś z De Mono Roberta Chojnackiego (tego od „Budzikom śmierć”), bas Mieczysława Jureckiego (dawniej Budka Suflera), a także saksofon jazzmana Adama Wendta. Premiera płyty 17 marca.
Sławek Wierzcholski, Matematyka serc, Polskie Radio 2014.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz